serce przy
sercu
Harmonijny rozwój człowieka zaczyna się od bliskiej więzi opartej na poczuciu bezpieczeństwa i uważnej obecności. Maluchy potrzebują być blisko rodzica, czuć jego dotyk, zapach i bicie serca. Dlatego przekazujemy w Twoje ręce filary filozofii „serce przy sercu”.
bliskość
to najgłębsze doznanie dziecka. Buduje bezpieczną więź z rodzicem. Uspokaja, koi i wspiera. Jest warunkiem koniecznym dla przyszłej otwartości, ufności i odwagi twórczego życia. Zmysł dotyku budzi się od pierwszych chwil po narodzeniu. Dzieci chcą być dotykane i same wciąż dotykają aby poznawać świat wokół siebie. Pierwsza bliskość to bijące SERCE mamy.
Jak?
Bliskość jest stylem naszej opieki. Karmienie piersią, noszenie w chuście, wspólna kąpiel i zabawa wspierają tworzenie silnej więzi przez Twoją obecność, ale także przez dotyk i zapach. Okazywanie czułości poprzez głaskanie, łaskotanie, ubieranie czy zabawę rozwija ciekawość dziecka, które akceptuje swoje ciało jako obiekt uczuć i miejsce doznań. Tak tworzy się jego fundamentalne „Ja jestem” i świadomość własnych granic wobec świata.
Być blisko
Aby rozwijać się prawidłowo, powinniśmy przytulać i być przytulani wiele razy dziennie. Dotykaj swojego dziecka jak najczęściej, bez powodu i nagrody. Dbaj każdego dnia o czas, by je utulić, wspólnie się pobawić, pójść na spacer lub zasnąć z nim w ramionach.
opieka
to najważniejsze zadanie rodziców. Wzmacnia wzajemnie przywiązanie między nimi a dzieckiem, dając drogowskazy twórczego i bezpiecznego rozwoju. Dziecko wymaga nie tylko troski, ale i poczucia, że wynika ona z bezwarunkowej miłości do niego. Opieka to rozumiejące SERCA bliskich.
Jak?
Opieka to stała bliskość, której towarzyszy poznawanie. Wspieranie dziecka od chwili narodzin wymaga intuicji i empatii, których nabywamy podczas codziennej, uważnej obserwacji. Dobrzy opiekunowie dbają o spokojny sen, reagują na płacz, łagodzą zaskakujące sytuacje oraz szanują każdą emocję dziecka, odzwierciedlając ją w swojej uwadze i zrozumieniu.
Opiekować się
Najlepsza opieka rozwija się w uczuciowej bliskości, w której świadomie podążasz za dzieckiem z wrażliwością i oddaniem, aby je rozumieć i móc świadomie reagować jako jego przyjaciel. Żeby skłonić kogoś ku dobru, należy pozwolić mu osiągnąć je na własny unikalny sposób.
uważność
to szczególny rodzaj uwagi, łączący opiekę z mądrością. Rodzic podąża blisko w kolejnych etapach rozwoju, ale nie przytłacza dziecka ograniczaniem jego samodzielności. Towarzyszy w codziennych emocjach, świadomy sytuacji, w których powinien reagować, a kiedy zostawić rzeczy własnemu biegowi. Uważne SERCE nie osądza, ale prowadzi.
Jak?
Uważność to świadomość niepowtarzalności każdej chwili życia. Pozwolenie dziecku na samodzielnie mierzenie się ze światem, zaciekawienie małym człowiekiem, który odkrywczo bada zjawiska wokół siebie i cieszy się każdym drobiazgiem. Uważny rodzic nie reaguje nawykowo na płacz lub złość, lecz oswaja je jako nieodłączne części życia.
Być uważnym
Uważne rodzicielstwo rozwija się w mądrej opiece. Dziecko wobec własnych emocji jest bezbronne i bezradne, dopiero się ich uczy. Potrzebuje otoczenia gdzie każda z nich jest rozumiana i akceptowana. Dziecko nie musi być grzeczne, ale musi znać siebie.
dostępność
to bycie w zasięgu zmysłów dziecka, dające mu poczucie bezpieczeństwa i własnej wartości, bez osaczania i odbierania wolności dzieciństwa. Pomaga mu w tym zaufanie do kochających osób, od których tak właśnie dowiaduje się jak bardzo jest ważne. Dostępne SERCE potrafi przyjść na czas.
Jak?
Dostępność to bliskość wobec codziennych spraw dziecka, rozumienie jego uczuć i reakcji, ale i stawianie bezpiecznych granic. Dostępny rodzic tworzy więź opartą na pewności i wsparciu bez krepującej nadopiekuńczości i lękliwej kontroli.
Być dostępnym
Dostępni rodzice zapewniają dziecku psychiczny komfort. Są z nim wtedy, kiedy się śmieje i wtedy, kiedy płacze. Reagują, kiedy potrzeba oraz pozwalają radzić sobie samemu. Ufają czasowi i nie trzymają dziecka w nadmiernej zależności ani nie porzucają go w bezgranicznej swobodzie.
równowaga
to porozumienie pomiędzy światami rodziców i dziecka. To, jak postrzegamy samych siebie, zaspokajamy własne potrzeby, uczy nasze dzieci bez słów jak dbać o siebie. My sami wciąż możemy uczyć się od dzieci spontaniczności i radosnego zachwytu wobec świata.
Małe SERCE nadaje rytm dużemu SERCU.
Jak?
To co robimy dla dziecka, robimy także dla siebie. Dbanie o potrzeby ukochanego brzdąca wzbogaca mamę i tatę. Daje im poczucie radości i pełni w rodzinnym życiu. Szczęście rodziców przekłada się na szczęście dziecka.
Zachować równowagę
Bycie rodzicem to poważny wysiłek. Rodzicielstwo jednak nie musi być umartwieniem. Nie zapominaj nawet o drobnych radościach i przyjemnościach, a także o chwilach dla siebie i partnera. Od temperatury uczuć między Wami zależy jak dziecko będzie potrafiło kochać.
wolność
to zapewnienie każdemu możliwości bycia tym, kim jest, a nie kimś, kto pojawił się w naszych marzeniach. Wolność dziecka i rodziców to prawo do własnych myśli, uczuć i reakcji. Życia według porządku serca. Miłość zaczyna się tam, gdzie SERCE jest wolne.
Jak?
Obserwacja jest ważniejsza od ingerencji. Pokazuj, ale pozwól dziecku być sobą, a nie własnym wyobrażeniem o nim. Odpuść stres związany z niedopasowaniem kogoś do tekstów z poradników. Każde dziecko jest indywidualnością, a kluczem jest poznanie jego możliwości i zasobów, bez siłowego urabiania do sztywnych wzorców.
Być wolnym
Pozwól dziecku wybrać bajkę na dobranoc, kolor ubranka, zabawkę lub formę spędzenia wolnego czasu. Dzieci, którym umożliwia się wybrać samodzielnie warzywa na obiad, jedzą ich znacznie więcej aniżeli rówieśnicy, którzy nie mieli możliwości podjęcia decyzji. Dając wybór, pokazujesz dziecku, że wolność to także odpowiedzialność.
rozwój
oznacza, że relacja rodziców z dzieckiem nigdy nie będzie taka sama. Dziecko się zmienia w dniach i tygodniach. Rodzic podąża za jego rozwojem, odpowiadając na zmieniające się potrzeby i możliwości małego człowieka. SERCE, które się nie rozwija, przygasa.
Jak?
Dziecku dla prawidłowego rozwoju potrzebna jest akceptacja i poczucie własnej wartości. Ukochanie kogoś, kim jest dzisiaj oraz kim będzie jutro. Nie należy się zamykać, gdy dziecko walczy o przestrzeń wolności dla siebie. Można mu sprzyjać i samemu uczyć niezależności, stawiając bezpieczne granice.
Rozwijać się
Warto pozwolić dziecku samemu wybrać własne pasje i wspierać go w poszukiwaniach, nie myśląc, że wiemy lepiej dlatego, że jesteśmy dorośli. My także w nowej roli rodziców poszukajmy dodatkowego hobby lub zainteresowania dla siebie. Zróbmy coś, czego dotąd nie robiliśmy, a maluch, jeśli to możliwe, niech towarzyszy nam w tym nowym wyzwaniu.
spełnienie
w sercu to spełnienie rodziców i spełnienie dziecka. To uczucie, którego szukamy całe życie. Jest pełną wyzwań przygodą. Pozwala poczuć prawdziwą radość i odnaleźć własne miejsce na Ziemi. Spełnione SERCE jest szczęśliwe i spokojne.
Jak?
Aby dać spełnienie sercu dziecka, dajemy mu BLISKOŚĆ i OPIEKĘ. UWAŻNIE obserwujemy to, kim jest i jakie jest. Musimy być DOSTĘPNI, ale wiedzieć kiedy się wycofać lub poczekać. Zachowujemy RÓWNOWAGĘ pomiędzy oddaniem dziecku, a własnymi potrzebami. Zapewniamy mu WOLNOSĆ, ciesząc się ROZWOJEM, z którego czerpiemy inspirację.
Być spełnionym
Dzieci spełniają się jak ich własne marzenia. Jak pomóc dziecku być spełnionym człowiekiem? Pozwolić mu marzyć i pomagać mu w realizacji celów. Zachęcać do rozwoju pasji oraz pielęgnacji wartościowych relacji. Pokazywać kim jesteśmy i co jest dla nas ważne. Pokochać jego osobny świat.
Spełnione SERCA
Spełnione serca rodziców i dzieci trwają przy sobie, patrząc oddzielnie w tym samym kierunku. Nie narzucają własnych oczekiwań, ale poznają siebie jak najgłębiej, w prawdziwej przyjaźni cennej jak szafir. Tworząc markę Zaffiro myśleliśmy właśnie o tym co najcenniejsze...
Spełnienie to SERCE przy SERCU.
